Długość stażu pracy w firmie zależy od wielu czynników – satysfakcji z wykonywanych obowiązków i poziomu wynagrodzenia, możliwości rozwoju i awansu, zespołu, lokalizacji biura czy kultury organizacyjnej. Rekruter lub przyszły pracodawca z uwagą patrzą na ten aspekt zastanawiając się, jak zachowa się kandydat po zatrudnieniu go przez firmę, do której aplikuje. Przeprowadzając wywiad oczekują logicznego, sensownego wyjaśnienia motywów dotychczasowych decyzji, podjętych przez niego w tym zakresie.
Osoby, które często zmieniają pracodawców obawiają się, że będzie to wzbudzało nieufność. Z kolei ci, którzy pracują przez długie lata w tej samej firmie często uważają, że są przez to mało atrakcyjni na rynku pracy. Jak walczyć z negatywnymi stereotypami w tym zakresie? Jak wydobyć atuty każdej z tych sytuacji i przekonać do nich rekrutera i pracodawcę podczas rozmowy?
Zalety krótkiego stażu pracy
Stereotyp:
Pracownicy, którzy często zmieniają firmę myślą wyłącznie o sobie, są egocentryczni, nie dbają o interes firmy. Pracują tam, gdzie płacą najwięcej. Zatrudnienie ich to inwestycja, która się nie zwraca – przy pierwszej lepszej okazji przenoszą się do konkurencji, która zaoferuje lepsze warunki.
Praktyka:
Staż w firmie wynoszący kilka miesięcy rzeczywiście świadczy o tym, że współpraca obu stron rozminęła się z oczekiwaniami. Jednak zmiana pracy co 1,5 roku – 2 lata jest już uważana za naturalne zjawisko. Nie świadczy o braku lojalności, raczej o poszukiwaniu nowych wyzwań i ambicji kandydata, o ile ścieżka kariery jest logiczna i potwierdza jego konsekwencję w dążeniu do rozwoju zawodowego. Najważniejsza jest motywacja, która prowadzi do zmiany.
Przez pierwsze 2 lata pracownik uczy się najwięcej, to czas, w którym ugruntowuje swoją pozycję w firmie, ale też daje z siebie najwięcej.
Staje się partnerem dla pracodawcy. Zazwyczaj po tym okresie zaczyna zastanawiać się, co dalej. Jeżeli firma oferuje możliwość awansu i dalszego zwiększania poziomu kompetencji, często pracownik zostaje w jej strukturach. Zdarza się jednak, że nie jest to możliwe – to moment, w którym inicjuje proces poszukiwania nowego pracodawcy, u którego będzie mógł dalej się rozwijać. Decyzja o zmianie firmy jest w tym wypadku logiczna, świadczy o tym, że kandydat wie, czego chce, świadomie buduje swoją karierę. Innym powszechnie spotykanym powodem zmiany pracy po okresie około 2 lat jest naturalny cykl życia projektów w organizacjach. Pracownicy są zatrudniani do wykonania konkretnych zadań, które na pewnym etapie po prostu się kończą. Jeżeli na horyzoncie nie ma innych wyzwań, szukają nowych gdzie indziej.
Atuty długodystansowców - pracujących wiele lat w tej samej firmie
Stereotyp:
Pracownicy, którzy pracują w jednej firmie przez wiele lat, są mało aktywni, nie lubią zmian. Nie są pewni swojej wartości zawodowej, boją się konfrontacji z rynkiem pracy. Nie są ambitni, stabilizację cenią bardziej niż rozwój. Mają problemy z adaptacją w nowych warunkach i nawyki, których ciężko się pozbyć.
Praktyka:
Najważniejsza jest dokładna analiza przyczyn takiej sytuacji. – Praca w dużych organizacjach o rozległych strukturach daje wiele możliwości. W takiej firmie można spędzić osiem lat i ani przez chwilę nie odczuć stagnacji czy syndromów wypalenia zawodowego. Jeżeli kultura pracy w danej organizacji odpowiada pracownikowi, jeżeli czuje się w niej dobrze, nie ma sensu na siłę szukać zmiany.
W pierwszym rzędzie warto wykorzystać możliwości awansu czy zmiany działu i w ten sposób zdobywać nowe doświadczenie i budować swoją karierę.
Wiele w tym przypadku zależy od sprawności i wizji osób zarządzających firmą. Widząc, że mają zasoby w postaci lojalnych i jednocześnie ambitnych pracowników, powinni zapewniać im możliwość rozwoju i realizacji nowych wyzwań w ramach struktury przedsiębiorstwa. To jasny sygnał, że dostrzegają potencjał pracownika i dbają o niego. Korzyści są obustronne – firma zatrzymuje w swoich szeregach wartościowego, lojalnego pracownika, który nie odchodzi z błahego powodu. On sam czuje się doceniony i istotny dla organizacji. Współpraca ma charakter długoterminowy.
Jak widać, na oba przypadki – długodystansowców i nomadów – można spojrzeć z różnych stron. Dlatego najważniejszym aspektem, który trzeba poruszyć w trakcie interview w tym kontekście, jest nasza motywacja. Przed spotkaniem rekrutacyjnym kandydat powinien zadać sobie pytanie, dlaczego zdecydował się na pracę w tej czy innej organizacji, ale też dlaczego ta współpraca się później zakończyła. Czy chodziło o poziom zarobków, brak możliwości rozwoju, brak porozumienia z zespołem, uciążliwy dojazd do pracy? Może zakończył się projekt, który prowadził?
Świadoma, kompleksowa odpowiedź na to pytanie rozwieje ewentualne wątpliwości rekrutera i będzie dla niego wskazówką, co jest dla nas ważne, czego szukamy w pracy.
